LEZERSBRIEF
Studentikoos dienstbetoon
De ‘eindfase’ in Leuven, voorafgaand aan de doop van Sanda Dia in Vorselaar, moest wel fout aflopen. Drie schachten moesten er liters alcohol naar binnen kappen, tot Sanda in elkaar zakte; de raad van een voorbijgaand arts werd genegeerd en er werd gelogen dat de doop toen al voorbij was. Universiteiten hebben hierin, ondanks hun bestaande doopprotocollen, een verpletterende verantwoordelijkheid, samen met hun stadsbesturen. Vroeger waren studentendopen veelal onschuldig en grappig. Studenten gaven standbeelden een bh, ze wasten de ruiten van het stadhuis of van universitaire gebouwen. Je zag ze overal met hun lange ladders op weg. We leven in een tijd wars van het christelijke en humanistische gedachtegoed waarin respect voor iedere mens centraal staat. Een psychologe citeerde onlangs een typische uitspraak: “Frequenteer enkel mensen die je leuk vindt en die lief zijn tegen jou, en f**ck tegen al die anderen.” Jezus zegt net het omgekeerde: Welke betekenis heeft het om liefdevol te zijn tegen zij die je al beminnen? Geen. Bemin ook degenen die je niet beminnen, meer nog, bemin je vijand. Hoog tijd om aan een positieve mentaliteitsommekeer aan de universiteiten te werken! Ik denk aan the plunge (letterlijk: onderdompeling) die in Noord-Amerika aan sommige universiteiten al jaren bestaat. Nieuwe studenten worden naargelang hun studiekeuze ingezet in allerlei vormen van sociaal dienstbetoon zoals vrijwilligerswerk bij ouderen, in armere wijken, bij drugverslaafden of in psychiatrische eerstelijnshulp. Immers, hoe hoger men op de sociale ladder staat, hoe meer men zou moeten dienen. Ik denk hierbij aan Jezus die zijn leerlingen de voeten waste en aan paus Franciscus die tegen zijn bisschoppen zegt: “Laat je niet bedienen, maar wees zelf dienaar.” In de zaak-Sanda Dia heeft men de kar voor het paard gespannen: gemeenschapsdienst als straf, achteraf, als het ontij is geschied.
Greta Wagemans-Pittery