OP STAP DOOR DE LICHTSTAD PARIJS (april 2010) (1)
Dertig enthousiaste leden vertrokken op 19 april om halfacht op het Heldenplein in Zolder- centrum voor een driedaagse trip naar Parijs. Het weer was goed, iedereen zag er vrolijk en vol verwachting uit. Voor mij, die tot op dat moment vooral in de categorie ‘dagjestoeristen’ te situeren was, voelde het een beetje aan als het vertrek voor een eerste schoolreis. Het verkeer verliep buiten verwachting vlot en we zaten al vlug halfweg aan de koffie in Assevilliers in de buurt van Péronne. Omstreeks 11 uur parkeerde de bus vlakbij de wijk La Défense en kon ons bezoek echt beginnen.
La Défense
Net als iedereen denk ik bij de naam Parijs aan beroemde historische gebouwen en ook wel een beetje aan de Moulin Rouge. Maar de Esplanade La Défense, wat was me dat! Niks historische gebouwen. Een groot plein met daarrond gebouwen als wolkenkrabbers met blauw schijnend glas omgeven. In deze wijk van 160 ha zijn 2,5 miljoen m2 kantoorruimte voorzien. Er wonen slechts 20 000 mensen, maar elke dag komen er 150 000 mensen om er te werken. Het is de grootste kantoorruimte van Europa. Van hieruit hadden we een indrukwekkend zicht op de symmetrie in de architectuur op de rechte as die dwars door Parijs loopt: van de Grande Arche, naar de Arc de Triomphe, de Champs Elysées, de Place de la Concorde, de Tuileries met de Arc du Carroussel, de Pyramide en het Louvre.
La Grande Arche
Grootste aandachtstrekker was ‘La Grande Arche’, een soort triomfboog van 300 000 ton beton, 108 m lang en 112 m breed, helemaal met glas en wit marmer van Carrara bedekt. Bij wijze van spreken kan de hele Notre Dame erin gepast worden. Mijn medereizigers bezochten met behulp van een lift de top op 11O m. Ik, die al ongemakkelijk word als ik boven een diep soepbord hang, bleef beneden en bezocht een immens winkelcentrum waar ik van een kop koffie met gratis flesje water genoot. Van daaruit had ik een prachtig zicht over het plein en op het ‘Palais de La Défense’, het Centrum voor Nieuwe Industrie en Techniek.
Champs Elysées
Na een vrije lunch in selfservice Casino bezochten we ‘Place Charles de Gaulle’ die tot aan zijn dood de Place de l’ Etoile heette. Het is het drukste plein van Parijs: niet minder dan 12 boulevards komen erop uit, waaronder de Champs-Elysées.
Dit is de beroemdste straat van Parijs. Joe Dassin maakte er in 1969 een loflied op: “Aux Champs-Elysées, aux Champs-Elysées, au soleil, sous la pluie, à midi ou à minuit, il y a tout ce que vous voulez aux Champs-Elysées.”
Het contrast met ‘La Défense’ kon niet groter. Deze boulevard, 71 m breed en bijna 2 km lang, werd al in 1667 aangelegd. Nog altijd is het een geliefd plekje voor wie Parijs bezoekt. We flaneerden er door het typische Parijse decor, zoals wij ons dat in verbeelding oproepen. Zaken zoals Louis Vuitton, Lacoste, Armani en Burberry hebben hier vestigingen. We zagen haast uitsluitend in wit uitgevoerde logo's. Hoe dat zo komt? Enkele jaren geleden heeft het Parijse stadsbestuur, om het cachet van de straat te bewaren, een wet uitgevaardigd die andere kleuren verbiedt.
Place de la Concorde
Place de la Concorde is het grootste plein van de stad. Het werd in 1763 door architect Ange-Jacques Gabriël ontworpen. Midden op het plein stond een standbeeld van Lodewijk XV te paard. Tijdens de Franse Revolutie werd het standbeeld vernield en vervangen door een guillotine. Hier vonden 1200 executies plaats, waaronder die van Marie Antoinette en koning Lodewijk XVI. Om het plein een ‘vriendelijkere’ uitstraling te geven, liet Lodewijk -Filips er twee fonteinen en standbeelden van 12 Franse steden plaatsen. Meest opvallend is wel de 23 m hoge obelisk die in 1836 op het plein werd geplaatst. Hij dateert van 1250 v. C. en stond voor de Luxor tempel in Egypte. Nu doet hij dienst als zonnewijzer
