POËZIE
De kers en de krokus
De kers en de krokus wilden
niet, want de winter bleef
maar treuzelen.
Met rijm schreef de nacht
de weiden nog voluit winters.
Tot ik op een morgen geuren
rook van een jaar terug.
De knoppen openden zich,
de eerste bloesem leek wel
sneeuw, zo teer, zo freel.
Een dag later toonde zich
ook de pruimenboom;
de appelaar werd in de sprint
verslagen door de perelaar.
Een week later was de boom-
gaard één wolk bloesem.
En later sneeuwde het in de zon
bloesemblaadjes boven een
uitwaaierend wielerpeloton.
Daniël Billiet,
Uit: Bananenschillen in jeans
(Infodok, 1986)
