Ramadan in coronatijden
Onze collega Miriam Bouazil doet elk jaar mee met de ramadan.
Ook voor haar was het dit jaar anders dan de andere jaren.
Op zondag 24 mei viert de moslimgemeenschap het Suikerfeest, het einde van de ramadan. De coronacrisis veranderde de levenswijze tijdens de belangrijkste vastenmaand en drukt haar stempel op het Suikerfeest. Ik heb een fijn telefonisch gesprek met bijna-collega Miriam Bouazil. Ze praat heel open over wat de ramadan en het Suikerfeest voor de moslimgemeenschap in het algemeen en voor haar persoonlijk betekenen. Ramadan en Suikerfeest 2020 zijn behoorlijk anders dan anders.
Wat is de ramadan?
De ramadan is de jaarlijkse vastenmaand van de moslims waarin liefdadigheid, samenhorigheid en solidariteit centraal staan. Maar eigenlijk doet de moslimgemeenschap het jaar rond aan liefdadigheid, omdat dit zo hoort. Er zijn verschillende vormen van liefdadigheid in de Islam. Een ervan is het doen van goede dingen voor de medemens. Mensen proberen een luisterend oor te zijn voor wie dit nodig heeft. Ze bezorgen voedselpakketten, kleren of ander materiaal aan minderbedeelden. Het zijn dingen die gewoon gebeuren, zonder dat men ermee te koop loopt. Tijdens de ramadan vasten de moslims overdag. Na zonsondergang doorbreken ze het vasten. Ze nuttigen een maaltijd in breed familieverband. Dat is echt een sociaal gebeuren met veel aandacht voor mekaar. De gesprekken gaan over het werk, over zorgen en over hoe het gaat met vasten. De sfeer is gemoedelijk en gezellig. Na de maaltijd gaan ze in de moskee samen bidden. Met het avondgebed sluiten ze de dag mooi af. Het is een spiritueel moment, een zen-moment.
Wat betekent de ramadan voor jou?
Voor mij persoonlijk betekent de ramadan een heilige maand waarin spirituele beleving centraal staat. Het is een tijd van gebed, zelfreflectie, bewust omgaan met mezelf en stilstaan bij mijn tekortkomingen en die versterken. Ik focus op die dingen waarin ik wil groeien in mijn geloof. Door de ramadan versterken mijn banden met het geloof. Ik groei mentaal en fysiek reinig ik mijn lichaam. Verder is de ramadan een maand van bezinning en nog meer tijd en aandacht voor minderbedeelden. Door concrete daden draag ik bij tot liefdadigheid, samenhorigheid en solidariteit.
Ik steek een handje bij met het maken van voedselpakketten voor minderbedeelden, financieel probeer ik ook altijd een steentje bij te dragen.
De ramadan begon op 24 april, in volle coronacrisis. De lockdown legde het economische-, sociale en religieuze leven stil. Alle groepsactiviteiten werden geannuleerd. Kerken en moskeeën gingen dicht, de erediensten werden afgeschaft en deels vervangen door online-vieringen. Sindsdien geldt social distancy voor ons allemaal. Uit veiligheidsoverwegingen moesten we thuis, in ons gezin blijven. Een kleine, geïsoleerde kring. Sinds moederdag mogen we toch weer met 4 andere mensen in een bubbel samenkomen. Uiteraard is dit geen les in coronamaatregels opfrissen, ze zijn ons genoegzaam bekend. Maar we voelen aan dat door corona de ramadan en het Suikerfeest anders dan anders zijn.
Wat is er anders aan de ramadan en het Suikerfeest in coronatijd?
De coronamaatregelen gelden voor iedereen, ook voor moslims in de ramadan dus. De Executief van de Moslims in België vaardigde op basis van de algemene maatregelen, richtlijnen uit voor een aangepaste levenswijze tijdens de vastenmaand. De ramadan wordt nu dus thuis beleefd: het avondmaal en het avondgebed vinden plaats in het gezin. Die ‘beperkte kring’ zal vooral gevoeld worden tijdens het Suikerfeest op het einde van de vasten. Familie, vrienden, buren en kennissen komen normaal vanaf s’ morgens 10 u bij mekaar over de vloer. Ze drinken samen thee of koffie met zoetigheden. Er wordt lekker gekookt en samen gegeten. Het is een echt feest met veel warme contacten, wensen, knuffels en kussen. Er is gezamenlijk gebed in de moskee. Niets van dit alles dus in 2020... In de moslimgemeenschap wordt daarover niet geklaagd of gezeurd. De mensen vinden het wel spijtig en zijn droevig omdat ze enkel met hun gezin en enkele anderen kunnen vieren. ‘Ik ga vooral de knuffels en de gezellige drukte missen. Die sfeer die er ook op Kerstavond hangt. Stel je voor: kerstmis vieren in een kleine bubbel, nauwelijks mensen zien en dan nog met social distancy’.
Wat zijn je wensen tijdens het Suikerfeest?
Ik wens mijn familieleden en alle moslims een fijn, liefdevol en gezegend Suikerfeest. We zijn deze moeilijke periode goed en gezond doorgekomen. Ik hoop dat we volgend jaar in een goede gezondheid terug samen het Suikerfeest kunnen vieren. Mijn wensen reiken verder, naar alle mensen, ook buiten de moslimgemeenschap. Ik wens iedereen een goede gezondheid. Dat is de belangrijkste en onbetaalbare basis voor een goed leven. En tot slot: fijne en gezegende feestdagen, welke ook, samen met familie en vrienden.
En op 1 januari 2021 fuseren Federatie Wereldvrouwen met Femma?
Dat klopt. Federatie Wereldvrouwen en Femma zijn sociaal-culturele organisaties die dromen van een inclusieve samenleving waar alle vrouwen, ongeacht hun etnisch-culturele afkomst of sociaal-economische situatie, gelijke rechten hebben en volwaardig meetellen. Femma en Federatie Wereldvrouwen hebben als doel om vrouwen en hun groep, vereniging of netwerk te versterken. Femma is een grote organisatie die precies 100 jaar bestaat en 700 lokale groepen telt. Wereldvrouwen telt 50 groepen, met samen meer dan 20 nationaliteiten. Samen vormen zij een spiegel van onze huidige samenleving. Hun samenwerking is een voorafbeelding van hoe een inclusieve samenleving samenleeft en samenwerkt.
Wat vind jij sterk aan deze inclusieve vrouwenbeweging?
Onze inclusieve vrouwenbeweging brengt vrouwen van verschillende culturen en achtergronden samen. Dit gebeurt met een groot respect voor alle rollen die vrouwen vervullen. Veel vrouwen zijn echtgenote, moeder en werkneemster tegelijk. Thuis hebben ze de handen meer dan vol. Ze zijn bij manier van spreken tegelijk chef-kok, opvoeder, bankier, dokter, verpleger, therapeut,... In onze vrouwenbeweging steunen en versterken we hen zodat ze tijd voor zichzelf gaan nemen én samen met andere vrouwen actief bijdragen aan de lokale samenleving.
Bio
Miriam Bouazil woont in Genk en is 32 jaar. Ze is mama van een zoontje van 6 jaar: Saif-Din. Ze is verloofd en daarmee begint ze een mooi nieuw hoofdstuk in haar leven. Miriam werkt bij Federatie Wereldvrouwen. Femma en Federatie Wereldvrouwen vormen vanaf 1 januari 2021 één organisatie.
