EEN TERUGBLIK BIJ HET OVERLIJDEN VAN ZUSTER HILONA
Op maandag 7 juli overleed Zr. Hilona op 94-jarige leeftijd in het Sint-Franciscustehuis in Brakel. We blikken samen terug met Pr. Luc Soens die in het woonzorgcentrum de wekelijkse misviering verzorgt en onze bewoners bijstaat waar mogelijk.
Van de bijna 75 jaar kloostertijd heeft Zr. Hilona meer dan de helft in Haaltert doorgebracht. Daar had ze verschillende taken te vervullen: ze was verantwoordelijke zuster (toen heette dat Moeder-Overste) voor de toen nog 12 zusters en was actief in de parochie van St-Gorik (parochieploeg, communie aan de zieken, vormselcatechese, kadertjes voor de pas gedoopten, kruisjes voor de overledenen,…).
Bovendien was het klooster in Haaltert gelegen tussen twee initiatieven van haar congregatie (de zusters van Sint-Franciscus van Brakel). Langs de ene kant was er de vrije basisschool en langs de andere kant ons woonzorgcentrum. In beide initiatieven zat zij in het bestuur, zodat zij ook daar nogal wat in de pap te brokken had. Zij maakte ook deel uit van de Raad van Zusters in Brakel. Bovendien had zij een grote familie (ze waren thuis met zeven kinderen) en probeerde zij via telefoon en bezoek zoveel mogelijk contacten te bewaren.
Het grootste deel van haar activiteiten speelde zich natuurlijk af in de Bruulstraat 17: klooster, school en woonzorgcentrum. Zr. Hilona had een groot hart en probeerde daarom voor iedereen het beste te doen. Wanneer iemand zorgen of problemen had, was zij altijd bereid om met een opbeurend of troostend woord de situatie te verlichten. Zo had zij goede contacten met de leerkrachten in de school en met de medewerkers in het woonzorgcentrum. Voor haar telde de mens. Ze was er van overtuigd dat iedereen zijn goede kanten had en respect en vriendschap verdiende.
Ons woonzorgcentrum had bovendien een speciaal plaatsje in haar hart. Ze had in de loop der jaren van dichtbij de omvorming meegemaakt tot woonzorgcentrum met assistentiewoningen, dagopvang en kortverblijf. Ze maakte graag een babbeltje met de bewoners, zeker toen haar oudste zus en één van haar broers bij ons woonachtig waren. Ze kwam dan dagelijks langs en ontmoette ook andere bewoners en medewerkers.
Haar inspiratie vond Zr. Hilona in haar geloof. Ze was ervan overtuigd dat God “met kleine mensen grote dingen doet” en prees zich gelukkig dat zij van die ‘kleine mensen’ deel mocht uitmaken. Zo vatte zij haar leven samen bij haar 70-jarig jubileum in 2021: “Nog geen dag heb ik spijt gehad. De verbondenheid met de Heer, het leven in zijn dienst, heeft me al elke dag gelukkig gemaakt”.
Zoals we allemaal ondervinden, verandert het leven met de jaren. De twee laatste jaren verplichtte haar gezondheid Zr. Hilona om meer en meer in bed te blijven. Vorig jaar in december maakte zij de overstap naar het Sint-Franciscustehuis in Brakel. Daar is ze, na een aanpassingsperiode, nog zeven maanden gelukkig geweest. Nog onverwacht kwam het einde dan op 7 juli 2025. Dat ze, na zo’n vruchtbaar leven, mag rusten in vrede. Zr. Hilona, van harte dank voor wie je was en voor alles wat je gerealiseerd hebt!
